— Gambia —

Dag 1 : 31 Augustus 2004 - Vlucht van Amsterdam naar Banjul

Vandaag vertrokken we eerst vanuit Den Haag naar Amsterdam, alwaar we het vliegtuig hebben genomen naar Banjul, d hoofdstad van Gambia. Gambia ligt aan de westkust van Afrika, is ongeveer 250 km. lang en slechts enkele tientallen km. breed. Gambia wordt omringt door Senegal en Gambia zelf is gescheiden door de rivier "The Gambia". Verder ligt Gambia aan de Atlantische Oceaan.

Vanaf het vliegveld in Banjul zijn we met de bus gebracht naar ons hotel in Cape Point / Bakau, genaamd Hotel Cape Point. We hebben geboekt op basis van logies en ontbijt, aangezien we hoorden dat je redelijk eenvoudig buiten je hotel kan eten, wat achteraf ook zo bleek te zijn. S'avonds hoorden we verderop muziek en dat bleek bij het naastgelegen hotel te zijn, waar er een Gambiaanse dansgroep aan het optreden was in traditionele kleding. We hebben hier even gezeten en een drankje gedaan en uiteindelijk zelfs meegedanst...

Dag 2 : 1 September 2004 - Heilige krokodillenpoel Bakau

We hebben via het hotel een bekende (Aladin) van 1 van de receptionistes bereid gevonden ons mee te nemen naar de heilige krokodillenpoel in Bakau en hebben om 13.00 afgesproken. Om de afgesproken tijd staan we te wachten bij de ingang van het hotel en komt er een man op ons afgelopen die ons mee wil nemen naar de krokodillenpoel. Aangezien wij hem niet herkennen als Aladin zijn we wat huiverig om mee te gaan, maar uiteindelijk weet hij ons toch redelijk te overtuigen dat hij echt Aladin is, maar dat hij zijn opvallende groene muts met dreadlocks had afgedaan, aangezien hij ging bidden in de moskee om de hoek. Toen we door smalle weggetjes en zig zag geleid werden door straatjes, wisten we genoeg, we waren er in getuind (ondanks dat we ons heel goed hadden ingelezen op internet en alle hustler verhalen hadden gelezen en waar je op moest letten....) Uiteindelijk zijn we wel aangekomen bij de krokodillenpoel waar we een rondje gelopen hebben door het park en nog een varaan hebben gezien. Daarna hebben we nog een krokodil kunnen aaien en zijn we verder op pad gegaan.

Toen kregen we, het op internet wel bekende, verhaal dat we nog even mee moesten naar zijn familie en zijn zieke moeder. En als blijk van dank en vriendschap konden we dan een zak rijst voor de familie kopen. Nou ja, we hebben met zijn verhaal meegepraat, dat we heel graag rijst wilden kopen etc., maar dat al ons geld in onze hotelkamer lag, dus dat we daar dan wel langs moesten om geld te halen. Na een bezoek aan zijn moeder en van wat geld dat we bij ons hadden snoepjes voor wat kinderen te hebben gekocht (die helemaal door het dolle waren) zijn we via de rijst-verkoper doorgelopen naar ons hotel. Met het hotel in zicht stond Aladin met een beveiliger van het hotel op ons te wachten bij de ingang en seinde dat we naar binnen moesten rennen, wat we ook gedaan hebben. Uiteindelijk kwam de beveiliger nog naar ons toe dat we de "hustler" nog wel wat geld moesten geven, omdat we beloofd hadden rijst voor zijn gezin te kopen en op deze manier toch van hem af te komen.

We hadden al afgesproken met Aladin om de volgende dag een tour met een taxi over het eiland te doen, dus voor de volgende ochtend vroeg afgesproken. "Van schrik" hebben we s'avonds in het hotel gegeten.

Dag 3 : 2 September 2004 - Eiland-tour met Aladin

S'morgens vroeg afgesproken met Aladin bij de receptie van het hotel. Eerst een paar honderd meter gelopen naar de taxi die hij voor deze dag had geregeld en toen op pad gegaan. We kwamen eerst langs een kleine dierentuin waar we wat dieren hebben bekeken, zoals een leeuw, schildpad, apen en hyena's. De hyena's werden gevoerd met hompen vlees toen wij er waren, dus dat was wel leuk om te zien, verder telde dit niet heel erg veel voor.

Vanuit hier zijn we doorgereden naar een lokale markt waar we na "traditioneel" afdingen in het zand door met stokken je bod in het zand te schrijven. Hier liepen ook de kuddes koeien en geiten die richting markt en slachthuis gingen. Erg indrukwekkend om ook het slachthuis op deze markt te zien. Als je dit vergelijkt met Nederland dan kan je de HACCP wel vergeten....

Daarna rijden we door naar het vissersdorpje Tanji waar alle mannen s'nachts het water op gaan met hun bootjes om de vis te vangen en de vrouwen hun s'morgens opwachten om de vangst in ontvangst te nemen en deze te gaan schoonmaken en roken. We lopen hier even rond en lopen 3 jongetjes tegen het lijf. We
hebben nog een zakje chips en geven dit aan ze, waar ze heel gelukkig mee zijn. We rijden door naar de mangrove-bossen en lunchen bij de Manjai Lodge. We trakteren Aladin en de taxichauffeur en na nog wat rondgelopen te hebben rondom de mangroves besluiten we weer de weg op te gaan en hadden helaas geen tijd meer voor een boottocht.

Onderweg richting ons hotel komen we nog langs een plek waar je een kameelsafari over het strand kan doen en vragen Aladin of we hier even kunnen stoppen om een ritje te maken. Dit kan en we maken dus een tochtje over het strand op de kameel.

Hierna rijden we door richting ons hotel, aangezien we best moe zijn na een lange dag n zoveel indrukken. We eten weer iets in het hotel en gaan vrij snel daarna aar bed.

Dag 4 en 5 : 3 en 4 September 2004 - Rustdagje bij het zwembad

Aangezien we maar 8 dagen de tijd hebben, hebben we vandaag en morgen een rustdagje ingepland om ook uitgerust thuis te komen. Deze dagen hebben we doorgebracht aan het zwembad en het strand achter ons hotel.

S'avonds zijn we een paar kilometer verderop een hapje wezen eten in een wat grotere straat met meerdere restaurants en bars. De volgende dag hebben we bij 1 van de restaurantjes tegenover ons hotel verse vis gegeten en tot diep in de nacht met de eigenaar gesproken over de verschillen tussen West-Europa/ Nederland en Afrika/Gambia. Conclusie : De Gambianen zijn misschien nog wel veel gelukkiger als wij verwende Europeanen die zich overal zorgen om moeten maken.

Dag 6 : 5 September 2004 - Roots excursie

Vandaag stond de Roots excursie op het programma, ditmaal wel geboekt via de reisorganisatie. We werden al vroeg opgehaald door een busje en zijn allereerst langs een locale school gereden. Geweldige ervaring om mee te maken en we hebben hier de kindjes erg blij kunnen maken met de Barbie pennen die we bij de
Wibra hadden gekocht. Aangezien deze kinderen natuurlijk regelmatig pennen krijgen hebben we nog een groot aantal achtergehouden voor de kinderen op straat, aangezien deze veel minder vaak pennen krijgen. Hierna nemen we de uit Nederland afkomstige ferry over de rivier "The Gambia" en bezoeken de compound van de 7e generatie van Kunta Kinteh. De vrouwelijke burgemeester ontvangt ons hier, waarna we informatie krijgen verteld over Kunta Kinteh en Alex Haley (schrijver van het boek Roots)

Na te hebben geluncht, gaan we door richting de rivier, waar we met een boot richting het slaven eiland  James varen en hier een bezoek brengen aan het eiland, bekend van de opnames van de film "Roots". Hierna varen we weer terug en nemen de bus terug richting ons hotel. Onderweg doen we nog een
bananenplantage aan en kopen een zakje mini-banaantjes die heerlijk zoet smaken. Verder bezoeken we nog een woning van een gezin waar ook de bekende Gambiaanse palmwijn wordt gemaakt. Ze laten zien hoe ze de vruchten uit de boom halen door in de palm te klimmen en we mogen de wijn proeven, heeeel sterk! We mogen ook rondkijken in de woning en hier zie je dan weer dat de Nederlandse donaties goed terechtkomen aan het bedden goed met de tekst "pakjes paradijs".

We gaan hierna door naar ons hotel en eten vanavond weer in het hotel, aangezien we best moe zijn van de lange dag.

Dag 7 : 6 September 2004 - Dagje rust

Vandaag weer een dagje rust aan het zwembad en strand, aangezien we morgen weer vertrekken richting Nederland. S'avonds eten we weer een paar kilometer verder in de wat drukkere straat en nemen weer een taxi heen en terug. Bij terugkomst alvast een begin gemaakt met inpakken, zodat we morgen niet meer zoveel hoeven te doen.

Dag 8 : 7 September 2004 - Terugvlucht van Banjul naar Amsterdam

Helaas zit de vakantie er alweer op. Veel mooie indrukken opgedaan en je wordt met je
neus even op de feiten gedrukt hoe goed we het eigenlijk hebben....